Reviews
Camiel stapte in 2001 in de spotlight omdat hij niet langer wilde fungeren als achtergrondmuzikant. Hij besloot zelf te gaan arrangeren en spelen en werd daarin gesteund door producer Gregor Salto (G-REX) . Camiel kwam in korte tijd op de proppen met ‘Sunset’(2001) en ‘On A Day Like This’ (2005), beiden gevuld met zijn eigenzinnige, frisse mix van jazz, soul en Braziliaanse muziek.
Voor zijn derde album ‘Finisterra’ is Camiel niet over een nacht ijs gegaan. Acht jaar ging er voorbij voordat de laatste hand werd gelegd aan deze muzikale reis. Een reis die begon tijdens zijn Amerikaanse tournee waar hij de gelijkgestemde Portugese zangeres Magda Mendes ontmoette. Na drie jaar samen schrijven en inspelen besloot Camiel dat hij dieper de Braziliaanse muziekcultuur in wilde duiken. Hij stortte zich op het leren spelen van de Cavaquinho, Mandoline en Berimbau voor de authentieke sound uit de oude choros en tangos van zijn voorbeeld Ernesto Nazareth.
Daarna dook hij fris van geest en vol inspiratie de studio weer in met Magda Mendes. Om zijn sound nog verder te ontwikkelen, haalde hij ook de zuivere snaren van de harp erbij bespeelt door Astrid Haring en de percussiekunsten van Udo Demandt. De crème de la crème werd nog iets later toegevoegd in de vorm van het Praags Philharmonisch Orkest, bekend van hun samenwerking aan de soundtracks van films als ‘Mulholland Dr.’ en ‘Lost Highway’.
Hete opzwepende sambaritmes worden afgewisseld met filmische bravoure van de strijkersectie en smeuïge jazzy soulnoten van zangeres Mendes. Camiel heeft een mix van stijlen gecreëerd die je, zowel in de tijd van Frank Sinatra als tegenwoordig, uit de clubs langs de Copacobana zou kunnen horen komen. Een vleugje zon vereeuwigd op een zilver schijfje.
aantal tracks: 12
speelduur: 46:57 minuten
No comments